Hoewel de stellingen van de eisende partij in de dagvaarding niet geheel duidelijk zijn, begrijpt de kantonrechter het door de eisende partij gedane beroep op artikel 6 van de algemene voorwaarden zo dat zij daarop slechts een beroep doet voor het geval de kantonrechter van oordeel is dat de eisende partij de overeenkomst wegens wanbetaling voortijdig had moeten beëindigen. Voor zover de eisende partij van mening is dat zij op basis van artikel 6 g van de algemene voorwaarden de bevoegdheid heeft de resterende termijnen vervroegd op te eisen zonder tot beëindiging van de overeenkomst over te gaan, kan de kantonrechter deze stelling niet volgen.

Artikel 6 onder g van de algemene voorwaarden luidt namelijk als volgt:

"g. Als je ook nadat we je in gebreken hebben gesteld, niet aan je betalingsverplichting voldoet, ben je in verzuim. Op dat moment kunnen wij incassokosten in rekening brengen en kunnen wij de vordering uit handen geven. Ook kunnen we de overeenkomst met directe ingang beëindigen. Op dat moment ben je alle lidmaatschapsgelden verschuldigd die zouden moeten worden voldaan gedurende de looptijd van de overeenkomst plus de incassokosten die in rekening worden gebracht."

De kantonrechter merkt op dat dit beding bovendien op grond van de bijlage bij de richtlijn 93/13 EEG oneerlijke bedingen onder onderdeel o als vermoedelijk oneerlijk is aan te merken. Op grond van dit beding kan de eisende partij de overeenkomst namelijk met directe ingang beëindigen, indien gedaagde niet aan zijn betalingsverplichting heeft voldaan, terwijl deze wel alle lidmaatschapsgelden voor de looptijd van de overeenkomst verschuldigd is.

Ten aanzien van de buitengerechtelijke kosten ad € 40,00 wordt het volgende overwogen. De kantonrechter constateert dat uit het overzicht van de financiële transacties blijkt dat eisende partij verschillende bedragen aan 'Reminder Cost' bij de gedaagde partij in rekening heeft gebracht. Niet gesteld of gebleken is dat de eisende partij de gedaagde partij een aanmaning als bedoeld in artikel 6:96 lid 6 BW heeft gezonden voordat zij deze kosten bij de gedaagde partij in rekening heeft gebracht. Dat betekent dat niet is voldaan aan de vereisten die artikel 6:96 lid 6 BW daaraan stelt. De eisende partij handelt daarmee in strijd met de wet, wat haar kan worden aangerekend.

Naar de kantonrechter begrijpt worden die aanmaningskosten indien de klant niet alsnog tot betaling over gaat, voordat een zogenoemde veertiendagenbrief wordt verzonden gecrediteerd. De eisende partij heeft geen factuur overgelegd waarin die kosten worden verrekend en ook in de veertiendagenbrief wordt niet met zoveel woorden vermeld en toegelicht dat eerder in rekening gebrachte aanmaningskosten op het openstaande bedrag in mindering zijn gebracht. Hierdoor was bij ontvangst van die veertiendagenbrief onvoldoende duidelijk dat slechts het maximumbedrag volgens de wettelijke staffel zoals vermeld in artikel 2 van het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten aan incassokosten verschuldigd was en werd gevorderd. De kantonrechter zal die onduidelijkheid voor rekening van de eisende partij laten en de buitengerechtelijke kosten afwijzen.

veroordeelt de gedaagde partij in de kosten, tot op heden aan de zijde van de eisende partij vastgesteld op:

€ 128,00 aan griffierecht;

€ 107,22 aan dagvaardingskosten;

€ 39,00 als salaris gemachtigde;

Aldus gewezen door mr. J.E. Biesma, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 20 juni 2023, in tegenwoordigheid van de griffier.

c52653