Ingrid Dudink is sinds vorige maand de nieuwe directeur van Stipter, een IT-consultant met expertise in administratieve lastenverlichting in het sociaal domein. Sociaalweb sprak Ingrid over haar verbondenheid met het sociaal domein, de decentralisaties en haar bijdrage aan administratieve lastenverlichting.
Waarom heb je gekozen voor het directeurschap bij Stipter?
Ik ken Stipter inmiddels vijftien jaar en ben sinds die tijd min of meer verbonden met het bedrijf. Het is een modern dynamisch bedrijf, actief in een domein dat mij zeer aan het hart ligt. Ik sta vierkant achter de doelstelling van Stipter: administratieve lastenverlichting bij gemeenten en zorgaanbieders, door middel van een volledig geautomatiseerd softwaresysteem en een aanvullende dienstverlening, met het doel ‘meer geld voor de zorg’.
Waar komt je interesse voor het sociaal domein vandaan?
Het welzijn en welbevinden van mensen vind ik belangrijk. Ik wil mij daar graag voor inzetten. In mijn tienertijd was ik al actief voor Amnesty International. Sinds 2003 ben ik werkzaam bij de lokale overheid in het sociaal domein. Voor die tijd ben ik werkzaam geweest in de zorg en heb ik een managementfunctie gehad in de kinderopvang. Ik heb mij altijd aangetrokken gevoeld tot werkvelden met een sociale grondslag.
Welke uitdagingen zie je bij Stipter?
Meer gemeenten bekend maken met de mogelijkheden die de dienstverlening van Stipter biedt, zodat er daadwerkelijk een verschuiving tot stand komt van minder tijdsbesteding aan het afhandelen van het administratieve proces en meer aandacht voor de zorg zelf.
Hoe ziet je dag eruit?
Ik ben drie weken geleden gestart en heb mij in deze tijd vooral beziggehouden met het leren kennen van de medewerkers en de inhoud van de dienstverlening. De komende tijd staat het kennis maken met de klanten op het programma. Daarna ga ik mijn tijd verdelen tussen het aansturen van de organisatie, het bezoeken van bestaande en aankomende klanten en verdere productontwikkeling, waarbij mijn kennis van het sociaal domein goed van pas komt.
Wat hoop je in deze functie bij te dragen aan de administratieve keten in het sociaal domein?
Ik ga via de applicaties van Stipter een flinke bijdrage leveren aan de administratieve lastenverlichting binnen het sociaal domein. Wanneer de administratieve afhandeling eenvoudiger en goedkoper kan worden uitgevoerd, kunnen de beschikbare budgetten van gemeenten meer worden besteed aan de daadwerkelijke zorg. Gemeenten kampen met oplopende kosten bij gelijkblijvende budgetten en zijn daarom gebaat bij een betrouwbare, geautomatiseerde afwikkeling van het administratieve zorgproces.
Wat is je grootste ergernis binnen het sociaal domein?
De Rijksoverheid heeft in 2015 belangrijke onderdelen van het sociaal domein gedecentraliseerd en overgeheveld naar de gemeenten. Omdat gemeenten het goedkoper konden uitvoeren (dichter bij de zorgvrager en daardoor efficiënter), is er bij de overheveling een korting op de budgetten toegepast. Gemeenten hebben echter nauwelijks beleidsvrijheid en zijn verworden tot uitvoerders van het beleid van de Rijksoverheid. Een voorbeeld is het Wmo-abonnementstarief. De verplichte uitvoering hiervan leidt tot hoge extra kosten. Gemeenten worden hiervoor niet gecompenseerd en komen voor keuzes te staan, die verstrekkende gevolgen hebben voor andere voorzieningen, zoals de bibliotheek, het buurthuis, het onderhoud van het groen enzovoort.
Als je niet in het sociaal domein werkzaam was, welk beroep had je dan het liefst beoefend?
Dit vind ik een moeilijke vraag, want het sociaal domein heeft mijn hart. Een ander beroep zou in elk geval in het sociaal domein liggen. Mogelijk als maatschappelijk ondernemer of een politieke functie. Sinds enige jaren ben ik actief binnen de lokale politiek. Het onderdeel volksvertegenwoordiging binnen het raadswerk neem ik serieus.
Wie of wat inspireert je en waarom?
De ongelijkheid tussen mensen en de gevolgen daarvan is al sinds mijn tienertijd de drijfveer om mij in te zetten voor mensen die het minder hebben getroffen. Inspiratiebronnen zijn mensen als Martin Luther King en Nelson Mandela.
Welk boek/welke film raad je iedereen aan?
Qua boeken 'De lach en de dood' van Peter Webeling, omdat het een ultieme weergave is van wreedheid en onrecht. 'Het familieportret' van Jenna Blum laat de wanhopige, onderbelichte kant van de Tweede Wereldoorlog zien. Qua films 'Me, Myself and Irene' met Jim Carrey. Deze film is zo absurd. Ik heb hem een aantal keren gezien en moet er steeds ontzettend om lachen.
In de rubriek In Beweging houden wij u op de hoogte van personele wisselingen en promoties binnen het sociaal domein, de zorg en het welzijn. Lijkt het u leuk om net als Ingrid Dudink mee te werken aan onze rubriek In gesprek met..., of heeft u een nieuwe collega die hiervoor geknipt is? Geef het door via info@sociaalweb.nl , wij laten u graag aan het woord
Klik voor meer informatie over Stipter.
