Sinds vorige maand is Irene Blom toegetreden tot het bestuur van De Hoop ggz, een ggz-aanbieder met christelijke signatuur. Als klinisch psychologe heeft ze in de loop der jaren veel ervaring opgedaan in verschillende instellingen. Een kort interview met Irene over de huidige staat van de ggz, welke uitdagingen zijn in de sector ziet en hoe zij wilt bijdragen aan betere geestelijke gezondheidszorg.
Waarom ben je bij De Hoop ggz begonnen?
Het uitgangspunt dat mensen groeien en hun bestemming vinden langs de weg van (herstel van) relaties spreekt me enorm aan. Het gaat dan om de relatie met zichzelf, met de ander, met (het kunnen invullen van verantwoordelijkheid en zorg voor) de leef-omgeving, en last but not least de relatie met God, of zo men wil de Grond onder het bestaan. Dat er expliciete aandacht is voor deze laatste relatie, ook in de omgang van collega’s onderling, vind ik geweldig en sterk. Er is respect voor de visie van de cliënt, niemand krijgt iets opgedrongen. Het is deze relationele zorgvisie, met speciale aandacht voor de relatie met God, die maakt dat ik bij De Hoop kan doen waar ik in geloof. Dat er niet alleen aandacht is voor therapeutisch handelen, maar ook voor een goede balans met begeleiding in woonzorg, werk en financiën past in deze visie. Ook dat staat voor dat waar ik in geloof als het gaat om het werken aan herstel.
Hoe zijn je eerste indrukken?
Ik ben sinds 2017 bij De Hoop komen werken als directeur behandelzaken, en ben recent aangesteld als bestuurder. Bij de start van mijn dienstverband bij De Hoop was ik benieuwd of ik me voldoende zou herkennen in de manier waarop deze organisatie de christelijke identiteit wil verbinden aan professionele standaarden. Mijn aanvankelijke aarzeling was al snel weggesmolten. Ik ben onder de indruk van de passie waarmee er gewerkt wordt, gecombineerd met een voortdurende aandacht voor een professioneel klimaat en de professionele ontwikkeling van medewerkers. Een heel plezierige combinatie!
Als mede-initiatiefnemer van het Kenniscentrum voor christelijke ggz draagt De Hoop ook zorg voor wetenschappelijk onderzoek; het zoeken naar een goede onderbouwing onder de zorg die geboden wordt, vind ik prettig en wijs. Dat De Hoop heeft gekozen voor een model waarin de Raad van Bestuur twee inhoudelijke disciplines, de psychiater en de klinisch psycholoog vertegenwoordigt vind ik aansprekend en krachtig voor een ggz-instelling. Ik ben blij met Harold (Kuijpers, red.) als collega-bestuurder-psychiater, en trouwens ook als mens. ik zie ernaar uit om samen met hem te bouwen aan de organisatie!
Welke uitdagingen zie je als als bestuurder in de ggz?
Het is een uitdaging om te bouwen aan een ggz-organisatie die hierbij voldoende middelen ter beschikking heeft, in menskracht en in financiën. Om de juiste strategie en balans te vinden in het kunnen bieden van goede en toegankelijke zorg enerzijds, en het verder ontwikkelen van de organisatie anderzijds is niet zomaar makkelijk te doen.
Verder zie ik de uitdaging voor de ggz om zich te oriënteren op en te verbinden aan initiatieven die de cliënt helpen op al zijn levensgebieden. Bij De Hoop denken we na over wat wij noemen de vier cruciale relaties van de cliënt. Het is wat mij betreft een uitdaging voor de ggz om de juiste netwerken, samenwerkingsrelaties en financiële stromen bij elkaar te brengen. De ggz kan dat overigens niet op eigen kracht alleen.
Hoe ziet je dag eruit?
Ik woon op afstand van mijn werk. Daarom start de dag vaak met een autorit van minimaal een uur, waarin ik tijd heb om even de stilte te zoeken. Overigens ben ik in deze coronatijd wel veel meer thuis aan het werk met behulp van Teams. Als ik thuis werk prober ik de dag ook wel op de hometrainer te starten en daar een moment van bezinning en gebed te hebben. Gedurende de dag ben ik veel in gesprek, om de voortgang te bespreken op cruciale onderdelen in de organisatie, en daarbuiten. Een aantal dagdelen in de week doe ik poliklinische werk als behandelaar; dat blijft mooi werk! In het bijhouden van mijn mailbox ben ik niet heel goed, maar ik probeer er wel elke dag in ieder geval enige aandacht aan te geven. Eenmaal weer thuis heb ik een heerlijk gezin, dat me helpt om mijn focus te verleggen. Zij hebben dat nodig, maar ik ook. Inventief blijf ik alleen als ik ook even ‘uittune’. En ook bewegen en sporten heb ik wel nodig. ‘s Avonds scan ik altijd wel nog mijn mailbox en andere digitale kanalen, en doe ik nog voorbereidingen voor de volgende dag.
Wat hoopt je in deze functie bij te dragen aan de ggz?
Ik hoop mee te kunnen verbinden en netwerken te bouwen; intern en extern. In het verlengde daarvan hoop ik mee wegen aan te leggen waarlangs we niet alleen therapie bieden, maar kunnen werken aan integraal herstel voor de cliënt. Daarnaast hoop ik bij te dragen aan het vorm geven aan (christelijke) zingeving in de zorg.
Wat is jouw visie op de huidige ontwikkelingen in de ggz?
Ik maak me zorgen over de financiële positie van de ggz. Door financiële druk en financiële versnippering is het niet eenvoudig om goede, afgestemde integrale zorg voor de cliënt te organiseren. Ggz-instellingen zijn druk bezig hun eigen broek op te houden. Er is te weinig experimenteerruimte om te onderzoeken hoe de toename aan hulpvragen kan worden beantwoord, en wat er gedaan kan worden aan preventie of vroegtijdig ombuigen van psychische problemen. Positief is dat het besef en het gesprek erover lijkt toe te nemen
Als je niet in dit domein werkzaam was, welk beroep had je dan het liefst beoefend?
Haha, ik heb wel geaarzeld tussen arts of psycholoog, en ben dus uiteindelijk gegaan voor de psychologie. Misschien dat ik me ook wel eens zou willen oriënteren op de gemeente-politiek, waarin ik met diverse andere mensen kan werken aan (het welzijn van) een stad of dorp
Wie of wat inspireert je en waarom?
Jezus blijft voor mij wel een glansrijk voorbeeld van hoe je kan bouwen aan de wereld om je heen, aan wat de principes en de wegen zijn die leiden naar herstel en welzijn.
Welk boek/welke film raad je iedereen aan?
Schindler’s List vind ik een geweldige film. Er zitten allerlei mooie lijnen in. Bijvoorbeeld Schindler; hij is niet in alle opzichten een geslaagd man te noemen, niet zakelijk en niet moreel, en toch doet hij ook geweldig goed werk. Dat is een mens, niet in alle opzichten geslaagd, maar ook in staat tot zoveel goeds bouwen! Ook de persoon Stern vind ik geweldig. Slachtoffer en toch ook zijn kracht benuttend, zoveel hij maar kan. Zo is mens zijn.
Als laatste: wat zou jij mensen werkzaam in de ggz mee willen geven?
Blijf je werk met je hart doen, blijf authentiek, blijf verbonden aan je missie en aan elkaar. Zorg dat je hoopvol kan blijven!
In de rubriek In Beweging houden wij u op de hoogte van personele wisselingen en promoties binnen het sociaal domein, de zorg en het welzijn. Lijkt het u leuk om net als Irene Blom mee te werken aan onze rubriek In gesprek met een beweger? Geef het door via info@sociaalweb.nl , wij laten u graag aan het woord!
