Marjon van de Mortel is in september 2020 benoemd als lid raad van bestuur van Stichting Land van Horne te Weert. De stichting biedt thuiszorg, (woon)zorgcentra, behandeling en revalidatie. Een interview met Marjon over haar eerste indrukken en de uitdagingen in het domein van wonen en zorg.
Waarom ben je bij Stichting Land van Horne begonnen?
Ik heb Land van Horne leren kennen als een organisatie die kwaliteitsgedreven is en staat voor een goede inhoud van zorg. Ik ben geraakt door de missie van de organisatie: ‘Wees jezelf en blijf jezelf’. Dit is een streven voor zowel de cliënten die zorg ontvangen, als ook voor de medewerkers.
Daarnaast staan we voor een groot vraagstuk: de zorgkloof. Er zijn meer zorgvragers dan mensen die zorg beiden, zeker als we de zorg blijven organiseren zoals we dat op dit moment doen. Dat vraagt om slimme oplossingen op het gebied van innovatie en het vraagt goede samenwerking met andere partners en met mensen in de buurten en wijken waar wij zorg leveren. Voor mij is het een drijfveer om te onderzoeken wat we daarin kunnen betekenen. Welke slimme oplossingen kunnen we bedenken? Land van Horne kan daar een belangrijke rol spelen voor het gebied Weert, Nederweert, Leudal, Cranendonck en Someren.
Hoe zijn je eerste indrukken?
Land van Horne heeft het afgelopen jaar een meerjarig beleidskader opgesteld. Dat is een heel traject geweest met medewerkers en samenwerkingspartners. Het is een kompas dat ons helpt om naar de toekomst te kijken. Wat we daarin nog te doen hebben is keuzes maken en bedenken in welke volgorde we aan de slag gaan. Er ligt een goed fundament voor een strategie voor de toekomst. Dat is wat me opviel. Verder ben ik heel hartelijk ontvangen. Het is een open organisatie met betrokken medewerkers die inhoudsgedreven zijn, maar ook in een warme familiecultuur werken. Er is echte oprechte interesse in elkaar. Land van Horne is ook een organisatie die misschien soms wat bescheiden is in wat ze doet. Het is een organisatie met verschillende specialisaties. We zorgen voor Huntingtoncliënten, maar er is ook een hele goede basis voor zorg voor cliënten met dementie.
Corona is natuurlijk iets wat niet weg was, ook niet toen ik in september startte. Er is goed nagedacht over onze corona-aanpak. Alle aspecten zijn doordacht: hoe verhouden we ons tot vrijwilligers? Hoe verhouden we ons tot familieleden? Wat doen we met dagbesteding? Wat doen we met bezoek? Al die vragen zijn goed doordacht, door een crisisteam uitgewerkt en goed gecommuniceerd met de organisatie. Ik heb gelukkig de eerste zes weken echt mensen kunnen zien en spreken. Ik heb ze letterlijk in de ogen kunnen kijken, omdat het toen nog wat rustiger leek met het aantal coronabesmettingen. Ik ben heel blij dat ik zo heb kunnen starten en niet alleen via het beeldscherm heb gecommuniceerd. Ik trof ook een organisatie aan die het afgelopen jaar op verschillende plekken echt geraakt werd door overlijdens van cliënten, of medewerkers die ernstig ziek zijn geworden door corona. Maar die ook terugkijkt en nadenkt over wat we hebben geleerd en wat we meenemen naar de toekomst.
Welke uitdagingen zie je als bestuurder in het domein van wonen en zorg?
De grootste uitdaging zit hem natuurlijk in de discrepantie tussen enerzijds de zorgvraag die ernstig toeneemt en anderzijds het personeelsvraagstuk, dat nu ook al speelt. Misschien is de grootste uitdaging wel hoe Land van Horne een aantrekkelijke werkgever kan blijven voor medewerkers in de zorg en hoe Land van Horne op een creatieve manier nieuwe oplossingen kan vinden, waardoor er een antwoord komt op de zorgvraag. Dat zit hem in sociale innovatie en technologie, maar het zit ook absoluut in goed werkgeverschap en mensen iets bieden waardoor ze wederkerigheid ervaren. Werknemers geven energie aan cliënten en de organisatie, maar dat moeten ze ook terugkrijgen van de organisatie. Het werken moet hen iets brengen in hun leven.
Wat hoop je in deze functie bij te dragen aan het domein?
Natuurlijk wil ik daaraan een bijdrage leveren. Medewerkersgeluk is een thema dat we in het meerjarig beleidskader hebben opgepakt. Om dat geluk te ervaren heb je diversiteit nodig in het aanbod dat je aan medewerkers kunt doen. Werknemers moeten de ruimte voelen om daarmee bezig te zijn waarmee ze bezig willen zijn en niet met bijvoorbeeld administratieve lastendruk in de zorg en verantwoording op onderdelen waarbij je je afvraagt wat het toevoegt. De aantrekkelijkheid van werkgeverschap is belangrijk, net zoals een magneetorganisatie zijn, een organisatie waar mensen met plezier willen werken, waar ze kunnen ervaren dat ze kunnen groeien. Er wordt daarbij ook gekeken hoe werknemers zichzelf kunnen zijn en blijven in combinatie met hun privésituatie. Dat vind ik wel de belangrijkste uitdaging. Natuurlijk is daarbij ook kwalitatief goede zorg aan cliënten in een prettige woonomgeving van belang. Naast goed werkgeverschap denk ik na over nieuwe oplossingen voor de zorg. Wat kan technologie toevoegen? Land van Horne houdt zich daar al best veel mee bezig, maar ook dat kunnen we verder door ontwikkelen.
Zie je nog verbeter- en ontwikkelingspunten voor het domein?
Ja, we moeten echt samenwerken met partners uit de omgeving zoals vvt-instellingen, welzijnsorganisaties, het ziekenhuis, huisartsen en zorg uit de buurt. We moeten ook een dialoog voeren over hoe we ouder willen worden. Wat betekent dat voor mij? Hoe kan ik dat op een goede manier doen? Hoe bereid ik me daarop voor? Dat gesprek voeren in de omgeving is van belang. Daar heeft een zorgorganisatie een rol in, maar ook anderen. Het is van belang maatschappelijk bewustzijn te creëren en dialoog te voeren, zodat mensen ook meer vooruitziend zelf maatregelen kunnen treffen. De zorg heeft namelijk niet alle oplossingen.
Als je niet in dit domein werkzaam was, welk beroep had je dan het liefst beoefend?
Dat is voor mij een lastige, want de zorg is echt mijn ding. Dat is ook uit mijn carrière af te leiden. Het onderwijs spreekt me ook aan als domein en ik zou wel willen dat ik kon leven van het schilderen. Dat is een creatief vak en geen alternatief, maar ik heb er wel veel affiniteit mee. Het is een goede bron van ontspanning. Ik ben overigens heel blij met het werk dat ik doe. Ik heb niet het verlangen naar iets compleets anders.
Wie of wat inspireert je en waarom?
Ik ben iemand die van lezen houdt. Ik lees met name graag autobiografieën. Ik vind het interessant om te lezen welke persoonlijke keuzes mensen hebben gemaakt en wat dat voor hen heeft betekend. Ik heb laatst de autobiografie van Michelle Obama gelezen en dat was inspirerend.
Welk boek/welke film raad je iedereen aan?
Duizend schitterende zonnen van Khaled Hosseini. Dat gaat over een jonge vrouw die leeft in Afghanistan waar oorlog is. Wat betekent dat voor een gemeenschap en de kansen en mogelijkheden die je wel of niet krijgt in het leven? De jonge vrouw wordt uitgehuwelijkt en probeert er toch het beste van te maken en op een bepaalde manier vorm te geven aan emancipatie binnen alle beperkingen die er zijn binnen de cultuur. Ik vind het mooi om te lezen hoe de jonge vrouw, ondanks allerlei beperkingen, toch een gevoel van zelfbewustzijn heeft en groei kan doormaken. Het doet je ook beseffen dat we ons gelukkig mogen prijzen met alle kansen die we hier in het westen krijgen.
Als laatste: wat zou jij mensen in het domein mee willen geven?
Wees trots op wat je doet en ga staan voor je vak. Laat jouw stem horen, want jouw ideeën doen ertoe. Alleen samen kunnen we de goede dingen doen.
In de rubriek In Beweging houden wij u op de hoogte van personele wisselingen en promoties binnen het sociaal domein, de zorg en het welzijn. Lijkt het u leuk om net als Marjon van de Mortel mee te werken aan onze rubriek In gesprek met een beweger? Geef het door via info@sociaalweb.nl , wij laten u graag aan het woord!
