Monique Kuik is per 1 december gestart als managing consult sociaal domein / jeugd bij BMC. Zij houdt zich bezig met kansengelijkheid en de sociale basis. Hiervoor werkte zij als manager strategie en innovatie bij een grote welzijnsorganisatie in Haarlemmermeer. In deze functie gaf zij leiding aan het team beleid en innovatie, ontwikkelde ze nieuwe aanpakken en producten voor maatschappelijke vraagstukken en maakte zij zich met enthousiasme hard voor de beweging van zwaar naar licht en het belang van preventie. In haar loopbaan heeft zij zich veel bezig gehouden met onderwijsvernieuwing en de samenwerking tussen onderwijs, zorg, welzijn en opvang.
Waar komt uw interesse voor het sociaal domein vandaan?
Ik kom uit een familie met een sociaal hart. Betrokkenheid bij ‘de ander’ heb ik met de paplepel ingegoten gekregen. Ik geloof sterk dat iedereen zijn of haar steentje kan bijdragen aan de samenleving en dat we de samenleving nog mooier kunnen maken als we naar elkaar omkijken.
Wat is uw persoonlijke doel binnen uw nieuwe functie?
Mijn grootste doel is om samen met opdrachtgevers impact te maken door waarde te hechten aan het zelf organiserend vermogen van de samenleving. Altijd vanuit de gedachte dat onze aanpakken, projecten, producten en begeleiding het verschil maken in het leven van een kind, jongere, volwassene, ondernemer of werknemer. Want dat is waarvoor we het immers doen!
Wat is uw visie op de huidige ontwikkelingen binnen het sociaal domein?
Ik denk dat veel anders kan! Door meer te investeren in preventie en meer waarde hechten aan nut en de noodzaak van preventie. Diverse toonaangevende (wetenschappelijke) onderzoeken wijzen uit dat investeren in preventie op maatschappelijk, economisch en financieel vlak veel oplevert. We moeten meer werk maken van de sociale basis zodat de gespecialiseerde GGZ zich kan richten op mensen met complexere problemen. De sociale basis is van onschatbare waarde!
De huidige ontwikkelingen in de samenleving vragen om een nieuwe aanpak. De wereld verandert in een razendsnel tempo en elke dag ontstaan er nieuwe vraagstukken. De coronapandemie is daar bij uitstek een voorbeeld van. Deze snelle ontwikkelingen vragen dat we wendbaar zijn en in staat zijn om andere oplossingsrichtingen voor complexe maatschappelijke vraagstukken te vinden. Door met lef en creativiteit out-of-the box te denken kunnen we organisatiegrenzen doorbreken en kennis en ervaring vanuit verschillende hoeken verbinden met elkaar. Dat zijn wat mij betreft de condities om een toekomstbestendig en duurzaam sociaal domein te creëren!
Als u niet in dit domein werkzaam was, welk beroep had u dan het liefst beoefend?
Als kind droomde ik ervan om schrijfster te worden. Op de basisschool deed ik samen met een vriendin mee aan een schrijfwedstrijd. We wonnen beiden en kregen een dag in de schouwburg in Amsterdam aangeboden. Een plek vol ontmoetingen met schrijvers, uitgeverijen, illustratoren en geweldige optredens. Die dag was voor mij zoals de chocoladefabriek voor Sjakie uit “Sjakie en de chocoladefabriek” was. Mijn verlangen om te schrijven werd tijdens mijn opleidingen minder en naarmate ik ouder werd ging deze droom steeds meer naar de achtergrond. Totdat ik pas geleden een verhaal van mijn oudste dochter las. Ik zag haar talent en haar talent bracht mij terug bij mijn droom. Inspiratie en ideeën voor een boek genoeg. Wie weet gaat deze droom nog eens in vervulling…
Wie of wat inspireert u en waarom?
Een aantal jaar geleden maakte ik een studiereis naar New York en Binghamton, waar ik op bezoek ging bij Community Schools en het wereldwijde congres van het National Center for Community Schools – Children Aid. We hadden daar een dialoog met een jongere, John. Hij vertelde over zijn criminele thuissituatie, zijn achtergrond en afkomst en daarmee het perspectief voor zijn toekomst. De rol en betekenis van de professionals en vrijwilligers in zijn leven, die ècht het verschil maken. Hij was ontroerd doordat hij gezien werd en zijn talenten ontdekt. De dialoog raakte me. Dat jongeren die kansarm grootgebracht worden en in criminele milieus opgroeien de kansen krijgen om weer toekomst te zien in hun leven. Het was een betekenisvolle en indrukwekkende reis, geïnspireerd en met nieuwe inzichten kwam ik terug.
Welk boek raadt u iedereen aan?
Daar hoef ik niet lang over na te denken: Confettiregen van Splinter Chabot. Een prachtig, persoonlijk ontwapenend verhaal over worden wie je bent en over bepalende ontmoetingen in je leven, waardoor je steeds meer van jezelf gaat zien. Over anders zijn en over anders zijn dan jezelf wilt zijn. Confettiregen is niet alleen een fantastisch verhaal om te lezen maar voor velen een feest van herkenning en een verhaal met een belangrijke boodschap. Laten we onze kinderen meegeven dat je mag zijn wie je bent en elkaar moet accepteren zoals we zijn. Daarmee maken we de samenleving nog mooier.
Welke eigenschappen bewondert u het meest bij anderen?
Ik bewonder mensen die een talent hebben om in de ontmoeting echt te luisteren, stil durven te zijn, vragen te stellen en geen oordeel te vellen. Mensen die met oprechte interesse in de ander het contact verdiepen en verrijken, en geen genoegen nemen met oppervlakkige antwoorden. Mensen die met passie in het leven staan en het leven glans geven. Mensen met deze eigenschappen bewonder ik enorm!
In de rubriek In Beweging houden wij u op de hoogte van personele wisselingen en promoties binnen het sociaal domein, de zorg en het welzijn. Lijkt het u leuk om net als Monique Kuik mee te werken aan onze rubriek In gesprek met een beweger? Geef het door via info@sociaalweb.nl , wij laten u graag aan het woord!
