De regels van de AVG zijn van toepassing als een onderwerp niet in een sectorspecifieke wet geregeld is. In sectorspecifieke wetgeving, zoals de Participatiewet, de Wmo 2015, de Jeugdwet en de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening, zijn de doeleinden van de verwerking, de partijen die bevoegd zijn en de verstrekking van gegevens concreet en specifiek beschreven. Zo kent de Participatiewet limitatieve verstrekkingsbepalingen waardoor de ambtenaar sociale zaken die gegevens niet voor andere doeleinden mag verwerken of verstrekken. De geheimhoudingsverplichting uit de Participatiewet staat daaraan in de weg.
Vaak zijn bepaalde onderwerpen niet in sectorspecifieke wetgeving geregeld. Dan moet teruggevallen worden op de bepalingen van de AVG. Dit doet zich met name voor bij de rechten van de betrokkene. Zo zeggen de Wmo 2015 en de Participatiewet niets over de informatieplicht die op de verantwoordelijke rust voordat gegevens worden verzameld. Bij de werkwijze van Veilig Thuis en de verwijsindex risicojongeren, is de handelwijze rond de informatieplicht wel duidelijk beschreven. Art. 4.2.6 Wmo 2015 en 7.1.5.1 Jeugdwet.
Als een gegevensverwerking niet in een sectorspecifieke wet staat, wil dat niet zeggen dat een overheidsinstantie persoonsgegevens voor andere doeleinden mag verwerken en verstrekken met alleen een verwijzing naar de uitvoering van ‘een taak van algemeen belang’ of ‘de uitoefening van het openbaar gezag’. Een verwerking door de overheid dient altijd een grondslag te hebben in lidstatelijk recht. Overweging 45 AVG. In §2.6 wordt dit toegelicht.
