Centrale Raad van Beroep | Vervoersvoorziening Wmo | 27 maart 2025
Geen vervoersvoorziening nodig: appellante kon zich (met hulp van haar zoon) verplaatsen – geen resterende vervoersbehoefte.
Appellante vroeg een vervoersvoorziening aan op grond van de Wmo 2015. Het college wees de aanvraag af. De rechtbank bevestigde dat besluit. In hoger beroep herhaalt appellante haar standpunten.
Appellante heeft niet aangetoond dat er sprake was van een restbehoefte aan vervoer.
Ze beschikte in de relevante periode over vervoer via haar zoon, die een auto had.
Een overzicht met ritten en kilometers werd al in een andere zaak door de zoon overgelegd en toont geen beperking in participatie.
Het college mocht daarom afzien van het verstrekken van een voorziening op grond van artikel 2.3.5 Wmo 2015.
Hoger beroep ongegrond, geen vervoersvoorziening, geen kostenvergoeding.
