Een vrouw vraagt een keukenaanpassing en ruimere vervoersvergoeding aan op grond van de Wmo 2015. Ze stelt dat haar partner haar niet kan helpen in de keuken en dat de maandelijkse vervoersvergoeding van €50 onvoldoende is voor haar mobiliteit.
De Centrale Raad van Beroep bevestigt het oordeel van de rechtbank: het college mocht aannemen dat de partner gebruikelijke hulp kon bieden, zoals het aangeven van spullen uit de keukenkastjes. De vrouw leverde geen medische informatie aan waaruit blijkt dat haar partner hiertoe niet in staat is. Ook is de vervoersbehoefte voldoende onderzocht: 40 tot 60 km per week blijkt toereikend. Verplaatsingen buiten de regio vallen niet onder de compensatieplicht, tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden – die ontbreken hier.
De Raad ziet geen aanleiding voor een aanvullend bedrag voor autokosten, ook niet omdat de vrouw een auto aanschafte met PGB-middelen bedoeld voor collectief vervoer. Het hoger beroep slaagt niet; de eerdere uitspraak blijft in stand.
