Een alleenstaande moeder vroeg maatschappelijke opvang aan voor zichzelf en haar twee jonge dochters. De gemeente wees de aanvraag af op basis van een GGD-onderzoek: eiseres zou voldoende zelfredzaam zijn. Tegelijk beëindigde de gemeente ook de noodopvang.
De rechtbank Amsterdam verklaart het beroep ongegrond, maar oordeelt wel dat de gemeente haar besluit onvoldoende motiveerde op het punt van de kinderbelangen. Verweerder heeft niet toegelicht waar het gezin zou verblijven na het beëindigen van de opvang, en geen melding gedaan bij Veilig Thuis. De rechtbank constateert een motiveringsgebrek, maar passeert dit, omdat eiseres en haar kinderen inmiddels uit eigen beweging bij bekenden verblijven.
De rechtbank sprak voorafgaand aan de zitting met het oudste kind en nam haar wens – een eigen huis – expliciet mee. De uitspraak bevat ook een aparte kindvriendelijke brief aan haar.
De rechter erkent dat het gezin gebaat is bij een eigen woning, maar herhaalt dat de Wmo 2015 geen oplossing biedt voor het bredere woningtekort. Die verantwoordelijkheid ligt bij de centrale overheid.
