De rechtbank Amsterdam verklaarde het beroep van een vrouw ongegrond.
Zij vroeg een financiële tegemoetkoming voor verhuizing en inrichting, maar de gemeente Amsterdam weigerde deze omdat haar nieuwe woning niet voldeed aan de gestelde wooneis: de woning moest gelijkvloers of met lift bereikbaar zijn. Volgens de rechtbank mocht het college deze voorwaarde stellen, aangezien uit het medische advies bleek dat eiseres duurzaam beperkt was in traplopen. Zij had vooraf overleg moeten voeren met de gemeente voordat ze de woning accepteerde. Er was geen sprake van een uitzonderlijke situatie die toepassing van de hardheidsclausule rechtvaardigde.
