Het gebruik van informatiestandaarden kan met deze nieuwe wet verplicht worden gesteld en zowel gemeenten als zorgaanbieders in staat stellen om samen te werken aan de vermindering van de regeldruk binnen het sociaal domein. Door de contracten en de financiële verantwoording te standaardiseren, hoeft een zorginstelling die voor meerdere gemeenten werkt namelijk nog maar met één verantwoordingsformat te werken. Het wetsvoorstel regelt verder dat de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport gemeenten kan verplichten om samen te werken voor onder andere, de inkoop van jeugdhulp.

Hoewel deze werkwijze gemeenten zeker voordelen biedt, waarschuwt Stipter voor het gevaar van slechts een verplaatsing van administratieve lasten binnen de keten. Zo kan de hoofdaannemer op haar beurt weer contracten met aanbieders aangaan, toewijzingen naar onderaannemers uitzetten, werken met budgetplafonds, verantwoording vragen, enzovoort. Ook blijft er aan de kant van de gemeente altijd een informatiebehoefte bestaan. Deze is immers financieel eindverantwoordelijk en moet aan kunnen tonen dat publieke gelden rechtmatig én doelmatig zijn besteed.

Steeds meer gemeenten in Nederland kiezen voor de uitvoering van hun Wmo- of Jeugdbeleid voor de zogenaamde ‘taakgerichte’ uitvoeringsvariant. In plaats van het zelfstandig contracteren van (grote aantallen) zorgaanbieders, via reguliere aanbesteding-, of open house procedures, kiezen zij ervoor om één zorgaanbieder, of één consortium, als hoofdaannemer te contracteren. Deze aanbieder fungeert als hoofdaannemer voor de levering van zorg in een bepaalde wijk, voor een bepaalde zorgsoort, of soms zelfs de voor de gehele Wmo of Jeugdwet binnen de gemeente.

Het i-Sociaal Domein &  [Ont]Regel de Zorg

Het Ketenbureau i-sociaal domein (Ketenbureau i-sd) ondersteunt gemeenten en aanbieders bij de verbetering van informatievoorziening en inkoop. In 2018 startte het ministerie van VWS het driejarige programma [Ont]Regel de Zorg, dat zich op de zorgsector richtte en bepaalde initiatieven met zich meebracht, zoals de bekend geworden schrapsessies in de jeugdzorg. Dit programma is verlengd tot 2025 en omvat ook aandacht voor regeldruk in het sociaal werk. Het programma helpt ook gemeenten en zorgaanbieders om de administratieve lasten te verminderen, onder andere door het bieden van voorbeelden en praktische tools. Het uiteindelijke doel van deze aanpak is om voor meer tijd en werkplezier onder zorgverleners en andere betrokken partijen te zorgen.