Het gebruik van informatiestandaarden van het programma I-Sociaal Domein kunnen met deze nieuwe wet verplicht worden gesteld. In dat programma werken gemeenten en zorgaanbieders samen aan het verminderen van de regeldruk door de contracten en de financiële verantwoording te standaardiseren. Een zorginstelling die voor meerdere gemeenten werkt, hoeft hierdoor nog maar met één verantwoordingsformat te werken. Het wetsvoorstel regelt verder dat de minister van VWS gemeenten kan verplichten om samen te werken bij de inkoop van jeugdhulp en maatschappelijke

Tegengaan administratieve last bij gemeenten én zorgaanbieders

Steeds meer gemeenten in Nederland kiezen voor de uitvoering van hun Wmo- of Jeugdbeleid voor de zogenaamde ‘taakgerichte’ uitvoeringsvariant. In plaats van het zelfstandig contracteren van (grote aantallen) zorgaanbieders, via reguliere aanbesteding-, of open house procedures, kiezen zij ervoor om één zorgaanbieder, of één consortium, als hoofdaannemer te contracteren. Deze aanbieder fungeert als hoofdaannemer voor de levering van zorg in een bepaalde wijk, voor een bepaalde zorgsoort, of soms zelfs de voor de gehele Wmo of Jeugdwet binnen de gemeente.

Hoewel deze werkwijze gemeenten zeker voordelen biedt, waarschuwt Stipter voor het gevaar van het verplaatsen van administratieve lasten in de keten. Zo zal de hoofdaannemer op haar beurt weer contracten met onderaanbieders aangaan, toewijzingen naar onderaannemers uitzetten, werken met budgetplafonds, verantwoording vragen, etc. Ook blijft er aan de kant van de gemeente altijd een informatiebehoefte bestaan. Zij is immers financieel eindverantwoordelijk en moet aantonen dat publieke gelden rechtmatig én doelmatig zijn besteed.