Menu

Filter op
content
PONT Zorg&Sociaal

0

De toegankelijkheid van voorzieningen, gebouwen, informatie en de openbare ruimte is belangrijk voor de gelijkwaardige participatie van mensen. Het waarborgen hiervan betreft daarom een actieve houding van inclusie, waarbij rekening wordt gehouden met het wegnemen van obstakels voor bepaalde (kwetsbare) doelgroepen. Het vraagt om een bewuste houding en mentaliteit, die diversiteit omarmt. Vormen van toegankelijkheid zijn:

  • rolstoelvriendelijke bussen, trams, ingangen, liften en aangepaste toiletten
  • toegankelijke paarkeerplaatsen met bredere vakken
  • akoestische signalen bij verkeerslichten en
  • geleidelijnen voor mensen met een visuele beperking
  • reisassistentie in het openbaar vervoer & ov-begeleidingskaart
  • arbeidsvoorzieningen een doventolk of brailleleesregel
  • werkplekaanpassingen
  • wmo-voorzieningen, zoals aanpassingen in een woning of traplift/scootmobiel
  • digitale toegankelijkheid middels alternatieve teksten bij afbeeldingen & toetsenbordnavigatie, maar ook in de WCAG-richtlijnen voor overheidswebsites.

Wet-en regelgeving voor toegankelijkheid:

Het VN-Verdrag Handicap: dit verdrag is opgesteld door de Verenigde Naties en verplicht overheden, bedrijven en organisaties tot gelijke behandeling en het bevorderen van toegankelijkheid voor mensen met een beperking. Het verdrag is in Nederland in werking sinds 2016.  Het dient toegepast te worden op alle terreinen van het leven, zoals werk, onderwijs, openbare gebouwen, openbaar vervoer en informatievoorziening.

Andere relevante wetten zijn de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (WGBH/CZ), de Omgevingswet (per 2024), het Besluit digitale toegankelijkheid overheid (WCAG 2.1) en het Bouwbesluit, dat ervoor zorgt dat gebouwen komen te voldoen aan de eisen van het VN-verdrag Handicap.