Zorg&Sociaalweb vroeg een drietal Kamerleden naar hun visie op de menselijke maat. Hoe zouden zij dit omschrijven? Wat zijn volgens hen de sleutels tot meer menselijke maat in de zorg? Daan de Neef, Tweede Kamerlid voor de VVD: “Iedereen in kwestie is verantwoordelijk voor de menselijke maat: van de directe behandelaars en begeleiders tot en met de directeur, zorgverzekeraars tot en de bestuurslagen zoals gemeenten en het Rijk.”
Mijn menselijke maat is…
Dat je altijd rekening houdt met de menselijke waardigheid. De menselijke maat toont ons onze medemenselijkheid. Het vergt inlevingsvermogen en empathie zoals je dat ook in de zorg terugziet. Een arm om iemand heen, een luisterend oor, persoonlijke aandacht: zulke kwaliteiten hebben een heilzaam effect op ieder mens. En daarin ligt de menselijke maat besloten. Het is de erkenning van ieders menselijkheid.
Het gaat ook vaak wél goed
Ik heb zelf een tijd in de jeugd-ggz gewerkt en op de werkvloer met eigen ogen gezien wat de menselijke maat betekent voor jongeren. Ik werkte bij een kliniek voor jongeren met psychische problemen, verslavingen en gedragsproblemen. Al bij de intake werd er serieus contact gemaakt met de (bonus)ouders en jongeren. Als een jongere eenmaal aankwam bij de kliniek, kende iedere medewerker diens naam. Op die manier werd een jongere al op de allereerste dag volwaardig onderdeel van de groep.
In de daarop volgende weken werd gekeken waar de specifieke pijn en verdriet zaten, maar ook waar veiligheid en geluk uit werden geput. Jongeren werden daar –terecht- als mens gezien. Nooit als dossier-, zorgverzekerings- of BSN-nummer. Nee, Robbie was gewoon Robbie. Een fictief voorbeeld: Robbie was een tijdlang verslaafd en ontwikkelde heftige gedragsproblemen waardoor hij thuis onhandelbaar was. En Robbie’s (bonus)gezin doorliep een parallel traject zodat de thuissituatie optimaal was voor iedereen zodra Robbie na tien weken weer thuiskwam. Juist die menselijke maat stond voorop in onze kliniek. Het was het hart van de behandeling. En die behandeling was echt niet mis. Maar juist door de menselijke maat voorop te stellen doorstonden de jongeren alle pijn en werkten zij keihard aan hun herstel. Met die bril kijk ik naar de gehele jeugdzorg, want ik heb gezien dat goede zorg echt een doorstart in het leven kan betekenen.
Ik denk dat iedereen die de ontwikkelingen rond de jeugdzorg volgt, kan zien waar het niet goed gaat. Daar is namelijk terecht veel aandacht voor. Maar er gaat ook heel veel wél goed. En ik heb van dichtbij gezien wat een goede diagnose, een goed behandelplan, een ijzersterk team van onder andere ervaringsdeskundigen, psychiaters en psychologen kunnen uithalen. Maar in alle gevallen waarin jongeren vooral gezien worden als dossiers, kostenposten of hete aardappel gaat het de verkeerde kant op. Zodra de menselijke maat uit zicht is, wordt het er doorgaans niet beter op.
Verder lezen? Dat kan, in ons gratis online magazine 'De menselijke maat'
