Met het advies ‘De nieuwe jeugdbescherming en jeugdreclassering' gingen ze in gesprek: gemeenten, OM, rechters, gecertificeerde instellingen, Veilig Thuis, organisaties, Raad voor de Kinderbescherming. De gespreksverslagen zijn interessant: herken de ins en outs van uw nieuwe taken!
De afgelopen maanden kwam een groep ketenpartners rond jeugdbescherming en jeugdreclassering samen, op uitnodiging van de werkgroep die de adviezen schreef. U leest in de gespreksverslagen hoe het advies over de nieuwe jeugdbescherming en jeugdreclassering in het land is ontvangen en welke vragen het bij iedereen opriep. Het waren goede, open gesprekken tussen ketenpartners en gemeenten, in de steden Bergen op Zoom, Den Haag, Leeuwarden, Weert en Arnhem.
Wethouder Arjan van der Weegen (Bergen op Zoom) reageerde op het advies met de vraag of alles zo sterk gedecentraliseerd moet zijn als dat nu het geval is. Hij stelt dat we het onszelf onnodig lastig maken door alles sterk decentraal te regelen, zeker omdat het om een relatief kleine groep kinderen gaat. Sommige gemeenten krijgen minder dan één keer per jaar te maken met ondertoezichtstellingen, terwijl het veel tijd en energie kost om decentrale expertise op te bouwen.
Claire Vlug (bestuurder Jeugdbescherming Amsterdam) vond 'kind en gezin centraal' al een feit. De stap daarna staat juist ter discussie: hoe organiseer je alles in een cirkel om kind en gezin heen? We zien nog steeds veel plannen en regisseurs: één plan is er lang niet altijd. De discussie moet niet gaan over hoe zorg rond OTS georganiseerd moet worden, maar over het resultaat dat de behandelingen oplevert. Het gaat teveel over geld, en te weinig over oplossingen voor het kind.
Wethouder Thea Koster (Leeuwarden) constateerde dat het advies goede input geeft voor de discussies die er nu zijn over jeugdbescherming en jeugdreclassering in Friesland. Drie onderwerpen staan daarbij in Friesland centraal: 1) De lichte daling van het aantal OTS'en ten opzichte van het landelijk gemiddelde 2) De positionering van het vrijwillig kader (drang) in de gebiedsteams en 3) De bekostiging van instellingen per 2017 en bijbehorende organisatievorm.
Wethouder Paul Sterk (Weert) reageerde op het advies op drie punten. 1) Regionale samenwerking: er zijn bestuurlijke barrières waardoor samenwerking buiten regio of provincie moeilijk is. Er is spanning tussen het lokaal organiseren en het organiseren van hulp op de juiste schaalgrootte 2) Effecten meten: doen wij sinds 2015 de juiste dingen, en hoe weten wij dat dit de juiste dingen zijn? Het meten van effecten kan ons inzicht geven of we de juiste koers hanteren. 3) Contact maken met ketenpartners: waar organiseren we bestuurlijke contacten tussen de ketenpartners?
Tanno Klijn (Bestuurder Samen Veilig Midden-Nederland) reageerde op het advies met de ervaringen vanuit Regio Midden-Nederland. Er bestonden stevige vooroordelen over Bureau Jeugdzorg. Samen Veilig startte daarom al vroeg het gesprek met partners over de wensen voor samenwerking. Het vergt inspanning om als keten aan te sluiten op de gemeente. Samen Veilig had als ambitie de professional meer ruimte te geven, maar helaas bleken professionals deze grotere ruimte niet te ervaren. Ook zorgen administratieve lasten en toezichthouders nog steeds voor een hoge werkdruk.
