Publieke gelden bestemd voor de zorg, horen ook aan zorg te worden besteed. Helaas is dat lang niet altijd het geval. Dat blijkt onder meer uit een onderzoek door de Algemene Rekenkamer naar de effectiviteit van zorgfraudebestrijding. Ook verschijnen hierover regelmatig berichten in de media.
‘Voorkomen is beter dan genezen’ is een bekend Nederlands spreekwoord. Maar hoe voorkom je als gemeente dat je een niet-integere zorgaanbieder contracteert? Een waarschuwingenregister waarin gemeenten melding kunnen maken van dergelijke zorgaanbieders bestaat (nog) niet. Daarnaast maken niet-integere zorgaanbieders vaak gebruik van verschillende rechtspersonen, waardoor moeilijk in kaart is te brengen waar het zorggeld heen vloeit. Maar wat kan een gemeente wél doen?
In een aanbestedingsprocedure kan een gemeente zorgaanbieders door middel van gunningscriteria laten concurreren op kwaliteit. Daarbij kan worden gedacht aan het bieden van kwalitatief betere zorg, innovatie of duurzaamheid. Gemeenten kunnen zo vooraf nadenken of zorgaanbieders meerwaarde kunnen bieden door de wijze waarop zij zorgfraude binnen hun organisatie tegengaan. Als dat zo is, kunnen gemeenten ter preventie van zorgfraude een apart gunningscriterium formuleren. Zorgaanbieders worden dan in een vroeg stadium geprikkeld na te denken over welke maatregelen zij kunnen treffen (of al hebben getroffen) om zorgfraude tegen te gaan en op het gunningscriterium zo hoog mogelijk te scoren.
Tijdens de cursus ‘Signaleren van zorgfraude en contracteren integere zorgaanbieders’ wordt besproken hoe gunningscriteria kunnen worden ingezet in het kader van zorgfraudebestrijding.
Meer informatie over de cursus Signaleren van zorgfraude en contracteren integere zorgaanbieders
