Er is al veel over gezegd en geschreven, maar we kunnen er nog uren, misschien wel dagen of maanden over doorgaan. De Jeugdzorg, jeugdhulp, de perikelen die dit geeft voor rijk en gemeenten, de zorgaanbieders en in laatste plaats zeker voor de jeugdige en hun ouders. Maar het laatste woord is er nog steeds niet over gezegd! Als de lezer nu verwacht dat ik hét laatste woord zal hebben of dé oplossing ga bieden in dit stuk, helaas, ook ik zal het er niet beter op maken.
Transitie jeugdzorg 2015: Doel van de stelselwijziging jeugd is: meer preventie, eerdere ondersteuning, integrale hulp en gebruikmaken van de eigen kracht van jeugdigen en hun ouders.
Transitie betekent een verandering die het resultaat is van op elkaar inwerkende ontwikkelingen.
• meer preventie, meer eigen verantwoordelijkheid, meer benutten van 'eigen kracht' en het sociale netwerk van kinderen en hun ouders;
• kinderen en jongeren naar vermogen mee laten doen, laten participeren.
Transformatie betekent omzetting (van iets) in een andere vorm.
De Hervormingsagenda 2023-2028 is ontstaan vanwege de groeiende vraag naar jeugdhulp en de bijbehorende kosten. Het doel van deze agenda: verbetering van de kwaliteit en effectiviteit van de hulp. Stijgende zorgkosten onder controle houden om het jeugdstelsel op lange termijn betaalbaar te houden.
Het uitgangspunt is dat kinderen en gezinnen hulp moeten krijgen die bij hen past en die effectief is.
Hervorming betekent: het veranderen of reorganiseren van bijvoorbeeld een bestuur, het onderwijs of een ministerie.
De verandering gaan we in een andere vorm veranderen.
Schiet mij maar lek! Lees nogmaals het uitgangspunt van de Hervormingsagenda, Kinderen krijgen hulp die passend en effectief is! Dat lijkt mij toch het grondbeginsel van jeugdhulp, al sinds de dag dat we hulp en zorg gingen formaliseren. Dat mogen we nooit veranderen!
Dat het anders moet wil ik niet betwisten, sterker nog, daar heb ik mooie cijfers van gevonden bij het CBS. Het aantal geboren kinderen is sinds 2000 tot nu met meer dan 20% afgenomen.
Maar wat laten de cijfers zien van jongeren in de jeugdzorg?
- 2015: 366.000 jongeren in de jeugdzorg
- 2023: 478.660 jongeren in de jeugdzorg
Hoewel het de bedoeling was om de inzet van jeugdzorg te verminderen, is er een toename van 11%, met minder jeugdigen die er gebruik van kunnen maken. Wat we niet moeten vergeten is dat elke verandering, die is ingezet tot het verbeteren van de jeugdzorg, gepaard gaat met forse bezuinigingen.
Werd de geestelijke gezondheidszorg en zorg aan verstandelijk beperkte jeugdigen eerst nog bekostigd vanuit de Zorgverzekeringswet en de AWBZ, is dit sinds 2015 ook onderdeel van de Jeugdwet en sindsdien dus de verantwoordelijkheid van de gemeenten in Nederland.
Effectievere inzet van de wel aanwezige gelden is een must, maar mij bekruipt het gevoel dat we vergeten wat er nu daadwerkelijk nodig is voor de jeugdige en zijn ouders.
Het laatste woord is er nog niet over gezegd!
