Vorig jaar voerden vrijwilligers bij de Luisterlijn ruim 300.000 gesprekken, waarvan 73% buiten kantooruren. Dit blijkt uit de cijfers van de Luisterlijn uit het jaarverslag over 2019. Veel mensen die contact opnamen, voelden zich verdrietig, somber of alleen. Eenzaamheid kwam naar voren in 62.057 gesprekken. Driekwart van de bellers was jonger dan 65 jaar. Bijna een derde van de bellers is of was cliënt in de GGZ.
“Veel mensen in Nederland hebben behoefte aan een luisterend oor. Vooral de anonimiteit draagt in grote mate bij aan de hoeveelheid oproepen. Dagelijks nemen meer dan duizend mensen contact met ons op. Vaak kunnen zij nergens anders met hun verhaal terecht. Vooral ’s avonds en ‘s nachts is het druk. Onze vrijwilligers spreken o.a. mensen die het even niet meer zien zitten, psychische problemen hebben, kampen met gezondheidsklachten, depressief of eenzaam zijn”, zegt directeur-bestuurder Leo Noordegraaf.
Vrijwilligers voerden in 2019 322.518 gesprekken. Het overgrote deel van deze gesprekken (88%) vond plaats via de telefoon. De overige via chat of mail.
De meeste telefoongesprekken gingen over:
Invulling van de dag
Relaties (familie, vrienden, bekenden)
Geestelijke gezondheid
Mensen vinden steun bij de Luisterlijn op de momenten dat er niemand is waarbij ze terecht kunnen. Robert is een van de bellers die zijn verhaal wil delen. Hij dacht het overlijden van zijn zus best goed verwerkt te hebben. Tot de dag dat hij onverwacht een grote terugslag kreeg en er niemand in de buurt was om hem te steunen. “In één keer overviel het verdriet me, alles werd zwart. Toen heb ik in tranen de Luisterlijn gebeld. De vrijwilliger die ik aan de lijn kreeg was heel kalm. ‘Hallo Robert, wat kan ik voor je doen?’ Gek, maar dat waren precies de woorden die ik nodig had. Ik kreeg alle ruimte om mijn verhaal te doen. Hij stelde de juiste vragen, koos precies de goede woorden. Hij was heel professioneel, en tegelijk heel dichtbij. Hij gaf me het gevoel dat hij precies wist wat ik doormaakte.”
