Met de richtlijn ‘Lijkschouw voor behandelend artsen’ geeft het NHG aanbevelingen voor de werkwijze rondom lijkschouw en de samenwerking met de gemeentelijk lijkschouwer en de politie.
De belangrijkste boodschap is dat het bij de lijkschouw niet zozeer gaat om het vaststellen van de dood, maar om oordeelsvorming door een arts over de aard van het overlijden. Bij de schouw moet de arts informeren naar de toedracht of deze proberen te reconstrueren. Behalve onderzoek van het lichaam naar sporen van geweld is ook de omgeving van de overledene belangrijk. De richtlijn ‘Lijkschouw voor behandelend artsen’ kunt u raadplegen via nhg.org.
Kwaliteit van lijkschouw verbeteren
In de praktijk blijkt vaak dat er onduidelijkheid bestaat over het doel van een lijkschouw en de wijze waarop de lijkschouw moet plaatsvinden. Ook blijkt uit statistieken dat lang niet alle gevallen van een niet-natuurlijke dood als zodanig worden geregistreerd. De nieuwe richtlijn heeft tot doel concrete handvatten te bieden voor gedegen onderzoek om de aard van het overlijden in kaart te brengen. En daarmee kwaliteit van de lijkschouw te verbeteren.
Handreiking (niet-) natuurlijke dood
In het verlengde van deze richtlijn publiceerde Artsenfederatie KNMG eerder dit jaar, namens haar federatiepartners en de IGZ, de ‘Handreiking (niet-)natuurlijke dood’. Deze handelt over overlijdensgevallen na calamiteiten in vooral ziekenhuizen en verpleeghuizen. De handreiking probeert de angst voor melding van een niet-natuurlijke dood weg te nemen: bij een niet-natuurlijk overlijden is er lang niet altijd sprake van verwijtbaar of strafbaar handelen.
Meer informatie
Het Forensisch Medisch Genootschap (FMG) heeft aan ZonMw gevraagd om dit jaar te verkennen op welke wijze wetenschappelijk onderzoek een bijdrage kan leveren aan de kwaliteit en professionalisering van de forensische geneeskunde. Naar verwachting is de kwaliteit van de lijkschouw hierin een belangrijk thema.
De richtlijn ‘Lijkschouw voor behandelend artsen’ is tot stand gekomen met financiering van ZonMw en opgesteld door het Nederlands Huisartsen Genootschap, Verenso, de Nederlandse Internisten Vereniging, de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde, de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie, Het Forensisch Medisch Genootschap en de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst.
