Zorgverzekeraars hebben vorig jaar voor ongeveer 34 miljoen euro aan fraude vastgesteld, voornamelijk in de sectoren wijkverpleging en de ggz. Daarnaast werd relatief vaak fraude vastgesteld met persoonsgebonden budgetten voor langdurige zorg. Zorgverzekeraars werken steeds meer met elkaar en met andere partijen samen aan het voorkomen en opsporen van zorgfraude. Dankzij deze risicogerichte aanpak kan de kleine groep zorginstellingen en bestuurders die zich extreem en onrechtmatig verrijkt met zorggeld, effectief worden opgespoord. Dit blijkt uit de jaarrapportage fraudebeheersing 2020.
In Nederland hechten we veel waarde aan een goede gezondheidszorg. Het is belangrijk dat geld dat bestemd is voor zorg, ook aan zorg besteed wordt. Zorgfraude ondermijnt het zorgstelsel. Daarom treden ook zorgverzekeraars daartegen op met fraudebeheersing. Zorgverzekeraars hebben daarom in het afgelopen jaar nieuwe zorgaanbieders gescreend, risicoanalyses uitgevoerd en risicovolle declaraties extra goed gecontroleerd. Als daarvoor aanleiding is, starten zorgverzekeraars een fraudeonderzoek. Vorig jaar bleek bij ruim een derde van de 841 onderzochte dossiers sprake te zijn van fraude. Na het vaststellen van fraude, treffen zorgverzekeraars maatregelen tegen de betreffende zorgaanbieder.
Zorgverzekeraars zoeken bij het beheersen van fraude naar een goede balans tussen controle en vertrouwen en richten zich zo veel mogelijk op preventie: voorkomen waar het kan, alleen onderzoeken en bestraffen waar het moet. Fraudebeheersing heeft een gepaste plek in alle processen van de zorgverzekeraar, zoals het zorginkoopbeleid en het verwerken van declaraties. Bij het onderzoeken van fraude werken de zorgverzekeraars vervolgens samen met het Informatie Knooppunt Zorgfraude, waar fraudesignalen gedeeld kunnen worden met ketenpartners zoals de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (ISZW).
De samenwerking tussen zorgverzekeraars onderling en die met ketenpartners aan fraudebeheersing neemt steeds verder toe. Zo waarschuwen zorgverzekeraars elkaar steeds vaker voor frauderende (rechts)personen via registraties in het Extern Verwijzingsregister (van 79 in 2014 naar 177 registraties in 2020) en werken zij goed samen met ketenpartners zoals de NZa, het Openbaar Ministerie (OM) en de IGJ. Met die laatste drie partijen is de afgelopen twee jaar een specifieke casus succesvol aangepakt doordat zorgverzekeraars onderzoek deden en de betalingen stopzetten, de NZa na eigen onderzoek aangifte deed bij het OM en de IGJ de aanbieder gelastte om de zorg stop te zetten en over te dragen.
In de komende jaren verwachten de zorgverzekeraars dat het belang van een goede samenwerking verder zal toenemen, onder meer met de komst van de Wet toetreding zorgaanbieders, de stichting IKZ voor de doorgifte van fraudesignalen en het Waarschuwingsregister Zorgfraude voor onderlinge waarschuwingen tussen zorgverzekeraars en gemeenten.
Bekijk hier de Jaarrapportage Fraudebeheersing 2020
