Beschermd wonen is wonen in een beschermde leefomgeving voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Deze maatschappelijke opvang is veel breder dan alleen het bieden van bed-bad-brood voorzieningen: daklozenopvang, vrouwenopvang, crisisopvang, eigenlijk alle personen die hun thuissituatie hebben verlaten en niet in staat zijn zichzelf te handhaven in de maatschappij komen in aanmerking voor maatschappelijke opvang.

Verschillende wetten beschermd wonen

Beschermd wonen kan vanuit verschillende wetten worden geregeld:

• De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) voor volwassenen (vanaf 18 jaar)
• De Wet langdurige zorg (Wlz) voor volwassenen met een blijvende intensieve zorgbehoefte. Beschermd wonen heet hier GGZ Wonen
• De Wet forensische zorg (zorg als onderdeel van een straf of maatregel)
• Vanuit de Jeugdwet is begeleid wonen of kamertraining mogelijk. Dat wordt soms ook beschermd wonen genoemd. Het gaat dan om jongeren tot 18 jaar.

Verschillende vormen van beschermd wonen

Er zijn verschillende vormen van beschermd wonen mogelijk:

• Zelfstandig wonen met begeleiding op afstand. De begeleiding is 24 uur per dag oproepbaar.
• Groepswonen met begeleiding op afstand. Het kan gaan om een kleine woongroep van maximaal 6 personen of een grotere woongroep van maximaal 12 personen. De begeleiding is 24 uur per dag oproepbaar
• Groepswonen met 24-uurs begeleiding op locatie: men woont in een zorginstelling, in een woongroep van maximaal 12 personen of in een woongroep met meer dan 12 personen. Er is 24 uur per dag begeleiding aanwezig.

Gemeenten dragen de verantwoording om voor elk geval een persoonlijk afgestemde oplossing te bieden.