Zorg je voor iemand met dementie? Waar vind je dan steun en troost? In dit boek zijn vele bronnen van steun en troost te vinden. Inspirerend als je zorg geeft aan een naaste met dementie en zeker ook als je zorggevers ondersteunt.

Want zorgen voor iemand met dementie roept allerlei gevoelens op. Je ziet je naaste steeds meer veranderen en je kunt er niets tegen doen. Het is begrijpelijk dat je je angstig, machteloos en verdrietig voelt over je naaste die langzaam maar zeker terechtkomt in een eigen verwarrende wereld.
Vaak heb je ook nog heel andere gevoelens als je zorg geeft aan iemand die steeds meer afhankelijk van je wordt. Waarover voel ik mij schuldig? Waar schaam ik me voor? Waar heb ik spijt van? Dergelijke gevoelens komen in gesprekken veel minder snel aan de orde, maar kunnen wél zwaar op je drukken.

In dit boek vertellen zorggevers én zorgprofessionals over deze gevoelens en wat daarbij steun en troost kan bieden. Dat is verrassend veel en gevarieerd. Het boek biedt een leerzaam en intiem inkijkje in het gevoelsleven van mensen die zorgen voor een naaste met dementie en de zorgprofessionals die hen daarbij steunen.

Herkenning voelen, weten dat je niet de enige bent die worstelt, is één van de steun- en troostbronnen die dit boek te bieden heeft. De herkenbare en indringende verhalen in dit boek zijn voor zorggevers een vorm van lotgenotencontact en zijn zinvolle inspiratie voor zorgprofessionals.

Dit boek is een aanrader voor iedereen die te maken heeft met dementie. De verhalen bieden een leerzaam inkijkje in het leven van een variëteit aan mensen die betrokken zijn bij de zorg voor mensen met dementie.

Anniek schreef niet alleen een mooi en openhartig boek, maar ook een boek dat hard nodig is om de binnenwereld van dementie beter te begrijpen.
Uit het voorwoord van Anne-Mei The
Hoogleraar langdurige zorg en dementie aan de Universiteit van Amsterdam