Leerlingenvervoer en privacy: mag het BSN worden gebruikt?

Algemene verordening gegevensbescherming
Artikel 46 van de Uitvoeringswet AVG (UAVG) voorziet in een algemene regeling voor gebruik van identificatienummers, waaronder als belangrijkste het burgerservicenummer (BSN). Het artikel komt overeen met het niet meer geldende artikel 24 van de Wet bescherming persoonsgegevens, Artikel 46 van de UAVG is gebaseerd op artikel 87 van de AVG.

Artikel 46, van de UAVG, geeft aan dat wanneer een identificatienummer, zoals het Burgerservicenummer, is voorgeschreven bij wet, dit nummer slechts gebruikt mag worden ter uitvoering van die wet, dan wel voor doeleinden die bij wet zijn bepaald. Voor andere dan in de wet voorgeschreven doelen is het verwerken ervan niet toegestaan. Voorbeelden van wetten waarin het gebruik van het BSN is geregeld zijn de Wet algemene bepalingen Burgerservicenummer, de Wet gebruik Burgerservicenummer in de zorg en de Wet persoonsgebonden nummers in het onderwijs. Daarnaast zijn in diverse specifieke wetten bepalingen opgenomen over gebruik van het BSN. Deze speciale wetten gaan voor op algemene bepalingen uit voornoemde algemene wetten.

Leerlingenvervoer
Gemeenten zijn op grond van de Wet primair onderwijs, de Wet op de expertisecentra en de Wet op het voortgezet onderwijs verplicht om een regeling vast te stellen op basis waarvan ouders van leerlingen – onder bepaalde voorwaarden – aanspraak kunnen maken op bekostiging van de vervoerskosten van en naar school.

Specifieke bepalingen over gebruik van het BSN zijn opgenomen in de artikelen 178^e van de Wet op het primair onderwijs en 103f van de Wet op het voortgezet onderwijs. Geen van deze artikelen bevatten een bepaling over gebruik van het BSN in het kader van het leerlingenvervoer. Als de wetgever dit anders had bedoeld, dan zou dit zijn genoemd in deze artikelen.

Geconcludeerd kan worden dat gemeenten het BSN niet mogen gebruiken in hun beschikkingen in het kader van het leerlingenvervoer.