Ellelange wachttijden voor kinderen, jongeren en gezinnen op passende jeugdzorg zijn al jaren het gevolg van een niet goed functionerend jeugdzorgstelsel. Terwijl de problematiek alsmaar toeneemt, is nog steeds geen verbetering zichtbaar. Jongeren en hun gezinnen kunnen niet nog langer wachten. MIND roept op om de wet die sinds 2020 in de maak is om de beschikbaarheid van jeugdzorg te verbeteren, zo snel mogelijk in te dienen. Maak daarbij glasheldere afspraken tussen overheden en aanbieders over de landelijke en regionale inkoop van specialistische jeugdzorg om de continuïteit van het (schaarse) aanbod te garanderen. En wij steunen de Autoriteit Persoonsgegevens in haar oproep om de privacy van jongeren en hun ouders te beschermen en alternatieven te zoeken voor de geplande grootschalige dataverzameling.
Maandag 29 januari vindt het wetgevingsoverleg over het wetsvoorstel ‘Verbetering beschikbaarheid jeugdzorg’ in de Tweede Kamer plaats. Na bijna vier jaar is snelheid én zorgvuldigheid geboden. MIND wijst in haar brief aan de Tweede Kamer op de adviezen van zowel de Raad van State als de Autoriteit Persoonsgegevens om daarmee te voorkomen dat jeugdigen en gezinnen straks last krijgen van onuitvoerbare regelgeving die niet aansluit bij hun hulpvraag. Om tot landelijke afspraken en verplichte regionale samenwerking bij de inkoop van specialistische jeugdzorg te komen, zijn in onze ogen heldere afspraken nodig over de verdeling van de verantwoordelijkheden, de aanspreekbaarheid en controleerbaarheid onder de partijen; Rijk, gemeenten, aanbieders.
Het jeugdzorgstelsel moet robuust en tegelijkertijd flexibel zijn, om toekomstige veranderingen te kunnen weerstaan die van invloed kunnen zijn op de beschikbaarheid en bereikbaarheid van specialistische jeugdzorg. Om deze reden pleiten we ervoor om de mogelijkheid open te houden om nieuwe, aanvullende, zorgvormen toe te kunnen voegen aan de lijst van regionaal in te kopen zorgvormen.
Het wetsvoorstel maakt ook grootschalige dataverzameling in de jeugdzorg door de NZa mogelijk. Het gaat om gezondheidsgegevens en strafrechtelijke gegevens van jongeren en hun ouders, die de NZa kan opvragen bij gemeenten en zorgaanbieders voor stelselonderzoek. Volgens de Autoriteit Persoonsgegevens is in het wetsvoorstel onvoldoende waarom de verzameling van gevoelige gegevens noodzakelijk is en welke gegevens verwerkt zullen worden. Wij ondersteunen dan ook de oproep van de AP om te onderzoeken of er alternatieven zijn om het stelselonderzoek uit te kunnen voeren. Daarnaast benadrukken we dat jeugdigen en gezinnen het recht hebben om goed geïnformeerd te worden, zodat ze weten welke gegevens van hen verzameld worden en met welk doel dit gedaan wordt.
