Voor drie halfbroers van elf, veertien en zestien jaar wordt jeugdhulp aangevraagd bij de gemeente. De jongens moeten voor deze hulp zelf een financieel plan ondertekenen. Ook krijgen ze een dossier toegestuurd waarin gevoelige informatie staat over alle drie de broers. Hun moeder heeft hierover namens de kinderen klachten ingediend bij de Nationale ombudsman en de Kinderombudsman. Zij zijn daarop een gezamenlijk onderzoek gestart.
De eerste klacht gaat erover dat de gemeente wil dat elk kind van twaalf jaar of ouder toestemming geeft voor de hulp door een handtekening te zetten onder het financiële plan. Het gezin vindt het vreemd dat de gemeente deze eis stelt aan de hulp voor de kinderen. Nadat de ouders hier namens de kinderen bezwaar tegen maken, krijgen de jongens van de gemeente een uitnodiging voor een gesprek. Bij deze uitnodiging zit ook het begeleidingsplan, waarin van alle broers staat welke hulp zij krijgen en waarom. De broers hadden dus van elkaar kunnen lezen wat er bij de ander aan de hand was. Hierover gaat de tweede klacht. De ouders vinden dat de gemeente door het toesturen van het begeleidingsplan de privacy van de jongens heeft geschonden.
Klachten gegrond
De Kinderombudsman vindt de eerste klacht gegrond. Het klopt dat jongeren vanaf twaalf jaar toestemming moeten geven voor de hulp die ze krijgen en het is goed dat de gemeente daar rekening mee heeft willen houden. Maar het is hiervoor niet nodig en zelfs onnodig belastend dat een jongere zelf het financiële plan ondertekent.
De Nationale ombudsman en De Kinderombudsman vinden ook de tweede klacht gegrond. De gemeente had gevoelige informatie over elk van de broers niet met de andere broers mogen delen als het niet noodzakelijk is.
Tips aan gemeenten
Om gemeenten te helpen, hebben de Kinderombudsman en Nationale ombudsman aanbevelingen opgesteld over hoe zij het beste om kunnen gaan met het informeren van jongeren over de hulp die zij krijgen:
Bepaal met oog op de privacy of en zo ja, welke informatie met een jongere gedeeld mag worden. De regel daarbij is: als het niet nodig is, dan mag gevoelige informatie van iemand anders niet gedeeld worden.
Bepaal vervolgens welke informatie nodig is voor de jongere om zijn mening te vormen. Laat de jongere zijn mening vormen, maar belast hem of haar niet onnodig. Laat de jongere en zijn ouders hierin zoveel mogelijk meedenken.
Denk na over hóe de informatie bij de jongere terecht komt.
