Zorggeld kan maar één keer uitgegeven worden. Zorgverzekeraars willen dan ook waar voor het geld van patiënten en cliënten. Want tenslotte wil iedereen waar voor zijn geld. Wat betekent dit in de ggz? Hoe zorgen we ervoor dat we het eens worden over wat de opbrengsten zijn als het in kaart brengen van de kosten al een enorme uitdaging is? In dit artikel legt Andres in de vorm van een drietrapsraket uit hoe je hier middels juiste afstemming meer zicht op kunt krijgen.
Het is een proces van evaluatie en verbetering. En dat is nodig, want de stijgende kosten in de zorg worden problematisch. Daarom wordt gezocht naar manieren om de stijging tegen te gaan. En de kwaliteit van zorg in stand blijft en het liefst verbeterd. Een hele opgave. Hoe krijg je dat voor elkaar
Met andere woorden: kort behandelen waar het kan en langer als het nodig is. Zowel overbehandeling als onderbehandeling kan leiden tot onnodige kosten. Gepast en doelmatig gebruik is noodzakelijk om de zorg beschikbaar en betaalbaar te houden. Door middel van data-gedreven metingen, zoals het behandeleffect (ROM), doelrealisatie en recidive kun je evalueren en bijsturen. De vraag is alleen: hoe realiseer je dit?
In de zorg wordt enorm veel geregistreerd, terwijl dit vaak weinig bruikbare informatie over de kwaliteit oplevert. Het is van belang dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders over schotten heen kijken. Zo ziet een zorgaanbieder bijvoorbeeld niet hoeveel zorg er aan één cliënt is besteed, maar alleen de zorg die binnen de eigen organisatie is geboden. Daarentegen ziet de zorgverzekeraar alle zorg die geleverd is, maar is de betrokkenheid en zichtbaarheid bij de behandelingen uiteraard niet aanwezig, niet zoals die van de behandelaar. Dit geldt uiteraard niet alleen voor de GGZ, maar ook in het sociaal domein. Het belangrijkste uitgangspunt is dat de zorg die een cliënt ontvangt goed op elkaar is afgestemd. Dat vraagt om coördinatie tussen zorgverleners en om een aanspreekpunt voor de cliënt. Zorgverzekeraars hebben de mogelijkheid dit te faciliteren en te coördineren door onder andere de data die zorgaanbieders moeten aanleveren te reduceren tot de kern van informatie die echt bijdraagt aan inzicht in de uitkomsten. De zorgaanbieder wordt dan ook steeds meer een professional die data-gedreven moet werken.
Door een set aan kerngegevens te verplichten en breed inzichtelijk te maken is de informatie bruikbaar voor cliënten, zorginkopers en zorgverleners. Hierdoor kijkt iedereen naar dezelfde informatie, spreekt iedereen dezelfde taal en heeft iedereen toegang tot deze informatie. Afspraken in contracten kunnen dan meer gericht zijn op de zorginhoud en zorginkoop kan dan onderscheidend zijn vanwege de inhoud en kwaliteit. Het inhoudelijk zwaartepunt kan hierdoor weer (terug)gelegd worden bij de zorgverlener en zo bouw je aan een stevig fundament voor een duurzame relatie.
Lees meer artikelen van TransitiePartners.
