Berichtenverkeer is een veelbesproken onderwerp. Op papier is het handig, overzichtelijk en snel; in de praktijk soms ingewikkeld en veeleisend.
Berichtenverkeer is een vorm van communicatie met een geheel eigen taal. Zoals elke taal heeft ook het berichtenverkeer een soort grammatica. Regels die ervoor zorgen dat iedereen van elkaar begrijpt waar men over praat. Zodra mensen afwijken van die regels, of afwijken van de taal, ontstaat er ruis op de lijn. In gewone talen krijg je dan een foute zin of een vorm van dialect, in het berichtenverkeer loopt het hele systeem vast.
Een bekend probleem is het werken met productcodes. Elke productcode vertegenwoordigt een behandeling. Wijzigt een gemeente, zorgkantoor of verzekeraar eenzijdig de codering, dan zorgt dit voor een probleem in de keten. Het is dan niet langer duidelijk welke behandeling is verricht. Zo heeft een eenvoudige wijziging al snel grote gevolgen. Berichten worden afgekeurd en de interne controle komt in het geding. Daarom is het vanuit het perspectief van het berichtenverkeer van cruciaal belang dat men achter de schermen wel degelijk één en dezelfde systematiek gebruikt.
Gebeurt dit niet, dan verandert de taal en vooral de context. Sprekers van de taal verstaan elkaar niet meer. Als gevolg loopt het systeem vertraging op, kloppen rapportages niet en gaan mensen steeds meer langs elkaar heen werken. Dit is zomaar een voorbeeld van één van de problemen die nu voorkomen in het sociaal domein, maar die we eerder hebben gezien in de toenmalige AWBZ, nu Wlz. Als de problemen vergelijkbaar zijn, zijn er dan ook geen oplossingen uit het verleden, die we kunnen gebruiken in het heden?
_______________________________________________________________________________________________________
Auteur: Wouter Fleers (The Beagle Armada)
