Ook in 2021 verschenen er op Zorg&Sociaalweb talloze artikelen die u weer veelvuldig heeft gelezen. Wij hebben voor u een top 10 samengesteld met de best gelezen artikelen uit het afgelopen jaar. Diverse thema's kwamen aan bod, met verhelderende en soms compleet nieuwe inzichten. Kortom: genoeg zaken in de zorg en het sociaal domein waar het aankomende kabinet mee aan de slag kan.
In december 2019 werd Nederland weer opgeschrikt doordat een kwetsbaar jong meisje hardhandig van haar bed werd gelicht en in de gesloten jeugdzorg werd geplaatst. Dat gebeurt vaker. Ieder jaar wordt een groeiend aantal (ca. 45.000) kinderen in Nederland uit huis geplaatst (UHP), soms met geweld. Vergeleken met de rest van Europa zitten we in de middenmoot, maar als we kijken naar de negatieve gevolgen van een UHP zouden we, net als in Italië, veel minder kinderen uit huis moeten plaatsen.
Lees het eerste deel en het tweede deel.
Floortje Scheepers is sinds kort de nieuwe directeur Wetenschap van Kenniscentrum Phrenos, dat zich richt op herstel en participatie van mensen met psychische aandoeningen. Deze functie zal zij uitoefenen naast haar hoogleraarschap Innovatie in de ggz bij het UMC Utrecht. Een gesprek met Floortje over haar nieuwe functie en de huidige ontwikkelingen en uitdagingen waarvoor de ggz nu staat.
Enkele decennia geleden keken we verschrikt op bij de gedachte dat een buitenlandse investeerder geïnteresseerd zou zijn in een lokale voetbalploeg. Voetbalwedstrijden hadden immers alles te maken met identiteit en met de uitdaging om het als gemeenschap -dorp of stad- op te nemen tegen een ander dorp of stad. De voetbalgemeenschap was een drijvende kracht van onze identiteit. Wat had een buitenlandse investering hiermee te maken? Voetbal, zo dachten we, gaat om wie we zijn. Om het samenzijn en om erbij te horen. Maar nadat de Russen, Chinezen en Arabieren kwamen is een voetbalwedstrijd een gevecht tussen multinationals geworden. Een gevecht van investeringen met in het beste geval een extra entertainmentgehalte. Maar de geest is eruit. De oorspronkelijke supporter blijft vervreemd achter. Ondertussen zijn we hierin gaan berusten. Misschien is de sportieve spanning groter geworden. En voetbal is nog steeds entertainment.
Het is de laatste maanden veel te horen: volgens een rapport van onderzoeksbureau AEF hebben preventie en vroegsignalering in het jeugdveld een kostenopdrijvende werking. Maar dat is een misvatting; de conclusie van AEF geldt alleen onder heel specifieke condities. Als die misvatting leidt tot minder inzet van goede preventie en vroegsignalering, heeft juist dát een kostenopdrijvend effect.
De wrange trilogie van Maasja Ooms over de Nederlandse jeugdzorg vindt een indrukwekkend einde met het laatste deel ‘Jason,’ een documentaire die in diens directe eerlijkheid als een vuistslag aankomt. Het verhaal van Jason Bhugwandass, een jongen uit Amsterdam-Noord met een bijzonder heftig verleden, wordt in de film aangrijpend en genegen geportretteerd. Onbeschaamd wordt een boekje opengedaan over de meervoudige trauma’s uit zijn jeugd, waaronder zijn verblijf in een gesloten jeugdinstelling als een van de trauma’s zelf in plaats van zijn genezing.
Kinderen die last hebben van ernstige angst- en paniekproblemen genezen meestal nauwelijks door bestaande therapieën. In een recent longitudinaal onderzoek komt naar voren dat maar ongeveer 52 % werkelijk geneest. De kans op genezing is kleiner wanneer er nog anderen problemen zijn zoals bijvoorbeeld PTSS met dissociatie, eetproblemen, zelfverwonding en suïcidaliteit.
Het CPB komt vandaag met een onderzoek waaruit blijkt dat het aantal gecontracteerde aanbieders geen invloed heeft op het aantal kinderen in jeugdzorg. Onderzoeker Niels Uenk constateert dat dergelijke aannames – door het CPB dus nu ontkracht - vaak aan de basis staan van inkoopkeuzes. Lees zijn nieuwe artikel over het CPB onderzoek, en wat succesvolle gemeenten met elkaar gemeen hebben.
Oprichter van De Jeugdzorgt en De Schoenveterclub, kwaliteitsadviseur bij iHUB en eerder adviseur jongerenparticipatie bij de IGJ. Het is al een flink resumé, maar Noa van Hagen is echt pas twintig. Na eerst zelf in de gesloten jeugdzorg te hebben gezeten, wil zij haar ervaringen van destijds nu inzetten om zelf jongeren te helpen: “Het beleid in de jeugdzorg zou meer gemaakt moeten worden door mensen die ook echt ervaring in de praktijk hebben.”
‘Het paard is de nieuwe melkkoe van de jeugdzorg’ kopte een artikel van Follow the Money dat op 8 maart jl. verscheen. Zo is het aantal zorgboerderijen van 1998 tot 2018 explosief gegroeid, en lijkt vooral paardentherapie een winstgevende bedrijvigheid. En dat terwijl de jeugdzorg in grote problemen verkeert, zowel qua financiën, organisatie als kwaliteit van de zorg. Vooral jeugdigen met complexere problemen, die hulp het hardste nodig hebben, zijn de dupe. Intensieve zorg is wegbezuinigd, waardoor er lange wachtlijsten zijn en plekken schaars. De jeugdzorg kan dus wel wat extra PK’s gebruiken, maar is paardenkracht daarbij ook letterlijk nodig?
Er is al veel geschreven over de financiering van de jeugdhulp, en vooral sinds vorige week de arbitragecommissie jeugdzorg de ministerraad heeft geadviseerd om de komende jaren flink geld toe te leggen op de jeugdzorg, te beginnen met 1,9 miljard in 2022. De uitspraak was afgedwongen door een geschil van de gemeenten, die nu verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de jeugdhulp, met het rijk, dat voor de bijbehorende financiering moet zorgen. Nogal wat gemeenten krijgen de begroting niet rond. Maar de regering trekt niet ‘zomaar’ de portemonnee.
