Herman Westerink is per 1 juni 2022 benoemd tot bijzonder hoogleraar Levensbeschouwing en geestelijke volksgezondheid aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Zorg&Sociaalweb ging met Westerink in gesprek over onder meer levensbeschouwing, zingeving en geestelijke gezondheid.
Waarom heeft u voor deze nieuwe functie gekozen?
Tot vorig jaar was ik bijzonder gasthoogleraar met dezelfde leeropdracht aan de KU Leuven. Ik doe dus al langere tijd onderzoek op het terrein van levensbeschouwing, zingeving en geestelijke gezondheid. In het verleden deed ik dat vooral vanuit een godsdienstpsychologisch perspectief, waarin de psychoanalyse een bijzondere plaats innam.
De nadruk is sinds 2013, toen ik werd aangesteld als hoofddocent voor godsdienstfilosofie in Nijmegen, meer verschoven naar wijsgerige perspectieven. Ik hoop met de door het KSGV (Kenniscentrum voor Levensbeschouwing en Geestelijke Volksgezondheid) ingestelde leerstoel zowel aan de godsdienstpsychologie als aan de godsdienstfilosofie een bijdrage te leveren. De psychoanalyse en haar theorievorming over pathologie, trauma en seksualiteit zal daarbij centraal blijven in mijn onderzoek.
Waar komt uw interesse voor de zorg vandaan?
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de psychiatrie en in de geestelijke zorg die daarin een plaats heeft. De omgang met geesteszieken heeft een lange en ook merkwaardige geschiedenis, niet in de laatste plaats doordat telkens weer het wetenschappelijk en maatschappelijk denken over het onderscheid tussen en de omgang met pathologie en gezondheid veranderd. De consequenties daarvan voor individuen en voor de samenleving als geheel zijn heel reëel en dagelijks zichtbaar.
Wat is voor u de grootste uitdaging in uw nieuwe functie?
De grootste uitdaging in mijn onderzoek is de aandacht te blijven vestigen op de blijvende relevantie en betekenis van de psychoanalyse. Veel mensen denken dat de psychoanalyse verouderd en achterhaald is. Ik wil graag laten zien waarom de psychoanalyse – als theorie en klinische praktijk – nieuwe perspectieven kan bieden op het mens-zijn en op vragen en problemen van onze tijd.
Als u niet in dit domein werkzaam was, wat was u dan gaan doen? Welk beroep zou u dan hebben gekozen?
Dat is een gevaarlijke vraag voor een man van middelbare leeftijd. Mijn fantasieën gaan uit naar een combinatie van bezigheden die nu mijn hobby’s zijn: tuinieren, klussen en koken. Ik zie mezelf wel werken als kleinschalige biologische boer of tuinder.
Wie of wat inspireert u en waarom?
Ik word telkens weer opnieuw geïnspireerd door naaste collega’s en studenten die gegrepen worden door een onderwerp, een vraag of een probleem waar ze zich enthousiast in verdiepen en vastbijten.
Welk boek raadt u iedereen aan en waarom?
De laatste jaren ben ik romans aan het herlezen die ik aan het einde van mijn middelbare schooltijd las en die toen ook een grote indruk op mij hebben gemaakt. Ik ontdekte dat sommige boeken niet helemaal de tand des tijds hebben doorstaan, maar één boek maakte opnieuw grote indruk op me: Die Blechtrommel (De blikken trommel) van Günter Grass. Het is een bizarre, verontrustende en tegelijkertijd zeer beeldende en nietsontziende tekening van de tijd rondom de Tweede Wereldoorlog.
Welke eigenschap bewondert u in anderen?
Ik ben tamelijk rustig en bedachtzaam, en precies daarom bewonder ik in sommige anderen een soort straatvechtersmentaliteit, een vasthoudendheid en verbetenheid in de strijd voor een goede zaak, bijvoorbeeld voor goede zorg. Maar tegelijkertijd bewonder ik ook de conflictbemiddelaars die de rust en het overzicht weten te bewaren.
In de rubriek In Beweging houden wij u op de hoogte van personele wisselingen en promoties binnen het sociaal domein, de zorg- en welzijnssector. Lijkt het u leuk om net als Herman Westerink mee te werken aan onze rubriek In gesprek met een beweger? Geef het door via koen@berghauserpont.nl . Wij laten u graag aan het woord!
