In de Telegraaf wordt beweerd dat de VNG standaardregels voorschrijft waardoor mensen met een inkomen vanaf (130 tot 140 % van het minimumloon) alle zogeheten ’algemene voorzieningen’ zelf moeten betalen. Dat is niet waar.
Gemeenten bepalen de hoogte van eigen bijdragen voor maatwerkvoorzieningen, maar doen dat binnen de grenzen die het Rijk daaraan stelt. Het kabinet heeft met een anti-cumulatiebepaling verder geregeld dat het CAK de cumulatie-effecten voor cliënten van maatwerkvoorzieningen tegengaat.
De VNG wijst gemeenten er in een ledenbrief bij de modelverordening op wat zij kunnen doen om ook bij algemene voorzieningen stapeling van eigen bijdragen te voorkomen.
In Nederland worden eigen bijdragen gehanteerd voor de zorg. Zo ook door gemeenten. Het Landelijk Besluit eigen bijdrageregeling van het kabinet schrijft gemeenten voor wat de maximale hoogte van eigen bijdragen is voor maatwerkvoorzieningen aan de hand van inkomen, vermogen, leeftijd en gezinssamenstelling van de cliënten.
Een eigen bijdrage is nooit hoger dan de kostprijs. Meer dan dat mag een gemeente dus niet vragen van cliënten met een eigen bijdrage. Wel minder en dat doen veel gemeenten juist ook. Het Centraal Administratiekantoor (CAK) voert de eigen bijdrage-regels van de gemeente uit. Het kabinet en het parlement hebben met een anti-cumulatiebepaling verder geregeld dat het CAK de cumulatie-effecten voor cliënten van maatwerkvoorzieningen tegengaat.
Voor algemene voorzieningen als buurthuizen, vervoer, scootmobiel-pools kunnen gemeenten ook een bijdrage of toegangsprijs vragen die maximaal kostendekkend is. Daarbij zullen bijvoorbeeld cliënten met lagere inkomens op deze voorzieningen korting krijgen.
Gemeenten realiseren zich dat hoe hoger die eigen bijdrage is voor een algemene voorziening, hoe minder toegankelijk deze voorziening voor inwoners zal zijn. Gemeenten zullen zeer terughoudend zijn bij het vragen van een te hoge bijdrage voor een algemene voorziening, omdat laagdrempeligheid en toegankelijkheid nu juist de kern is van een algemene voorziening.
De VNG wijst gemeenten in een ledenbrief bij de modelverordening op wat zij kunnen doen om ook bij algemene voorzieningen stapeling van eigen bijdragen te voorkomen. Hieronder vindt u de betreffende passage.
In de VNG-ledenbrief van 15 oktober 2014 staat op pagina 29:
‘Het is mogelijk dat mensen zowel gebruik maken van een algemene voorziening als van een maatwerkvoorziening. De kosten die mensen moeten betalen voor een algemene voorziening vallen buiten de cumulatiebepaling die het CAK hanteert om de inkomensafhankelijke eigen bijdrage voor de maatwerkvoorziening te bepalen. Dat kan onwenselijk zijn omdat die cliënten dan financieel zwaarder worden belast.
Gemeenten die de kosten van de algemene voorziening door het CAK willen laten meenemen bij de berekening van de eigen bijdrage voor een maatwerkvoorziening zullen daarover afspraken met het CAK moeten maken.’
