De rechter heeft op 28 juli jl. uitspraak gedaan in de zaak-Marque. Een psychiater en een handlanger kregen daarbij forse celstraffen opgelegd voor omvangrijke zorgfraude. Voor gemeenten een interessante zaak vanwege de poortwachtersrol Wmo2015 en Jeugdwet.
In de zaak-Marque spoorden de veroordeelden ‘cliënten’ aan om ziektebeelden voor te wenden of te overdrijven. De psychiater stelde daarbij bewust valse diagnoses. Het doel was om hiermee een hogere uitkering bij UWV en/of Pgb te verkrijgen. Deze zaak is interessant omdat er – naast de enorme omvang van de fraude (schatting: tientallen miljoenen euro’s) – sprake is van een strafrechtelijk onderzoek naar zorgfraude.
Voor gemeenten is deze zaak interessant met het oog op de poortwachtersrol. Er zijn paralellen te trekken met de praktijk van de Wmo (beschermd wonen en begeleiding) en de Jeugdwet. Bij de Jeugdwet is de indicatiestelling zelfs niet helemaal in handen van de gemeenten. En daar waar gemeenten zelf indiceren, laat het zien dat ze goed en objectief moeten (laten) onderzoeken wat cliënten werkelijk mankeren en wat ze aan zorg nodig hebben. Dat geldt niet alleen voor het Pgb, maar ook voor ondersteuning/jeugdhulp in natura.
Voor een inhoudelijk deskundige en objectieve indicatiestelling is het van belang dat gemeenten een arts inschakelen om verklaringen van behandelaars te toetsen. Maar het is ook belangrijk dat betrokken medewerkers signalen van oneigenlijk gebruik kunnen herkennen.
