Menu

Filter op
content
Zorg&Sociaalweb

0

De Wet zorg en dwang (Wzd) regelt de rechten van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie) bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname. De Wzd geldt voor instellingen, in de thuissituatie, kleinschalige woonvormen en dagbesteding.

Wanneer geldt de Wet zorg en dwang?

Een cliënt valt onder de wet zorg en dwang:

  • Als er een verklaring is van een deskundig arts waaruit blijkt dat hij in verband met een psychogeriatrische aandoening of verstandelijke beperking is aangewezen op zorg en/of;
  • een persoon beschikt over een indicatie van het CIZ voor langdurige zorg met als grondslag een psychogeriatrische aandoening of verstandelijke beperking.

Dit betekent dat een cliënt die zorg ontvangt vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz) alsook een cliënt die ondersteuning ontvangt vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo) onder de Wzd kan komen te vallen. Datzelfde geldt ook voor cliënten op basis van de Zorgverzekeringswet (Zvw) zorg of ondersteuning ontvangen.

Stappenplan en procedure Wzd

De Wzd schrijft een stappenplan voor om te kunnen bepalen of onvrijwillige zorg nodig is. Dit plan regelt de stappen die de zorgverantwoordelijke moet zetten bij de beoordeling of onvrijwillige zorg noodzakelijk is. Het stappenplan regelt ook welke deskundigen de zorgverantwoordelijke moet betrekken bij het besluit om onvrijwillige zorg te verlenen.

De Wzd in relatie tot kinderen en jongeren

De Wzd geldt pas voor kinderen en jongeren bij wie een verstandelijke beperking is vastgesteld en bij wie onvrijwillige zorg wordt overwogen of toegepast. De Wzd geldt niet voor kinderen en jongeren bij wie geen verstandelijke beperking is vastgesteld.

Op 6 november 2021 is de Reparatiewet Wzd (en Wvggz) inwerking getreden met als doel een verbetering van de werking van de Wzd (en Wvggz).